Czarny piątek

Jakoś "czarno" zrobiło się na tym moim blogu ;) Poprzedni wpis z czarnego poniedziałku, ten z piątku. Choć nie mam pojęcia dlaczego akurat ten piątek nazwano czarnym... Klienci się cieszą, sprzedawcy też, bo mimo obniżenia cen, jednak zarabiają. Zwłaszcza u nas, gdzie "black Friday" jest tylko zachętą marketingową. Gdzie nam do obniżek spotykanych w tym dniu na zachodzie. Wolne żarty. Z ciekawości sprawdziłam dziś kilka droższych rzeczy, które chciałabym kupić do domu w bliższym lub dalszym czasie. Wniosek jest taki: albo nie dotyczą ich obniżki, albo są to rabaty rzędu 100-200 zł, co przy kwotach 3.000-5.000 zł w zasadzie nie robi różnicy. O tyle taniej można kupić w każdym innym dniu porównując ceny konkurujących ze sobą sklepów. Zaoszczędzę więc sobie dziś przepychania się po sklepach i posiedzę w domu.

Ostatnio koleżanki wyciągają się nawzajem - a przy okazji i mnie próbują - do gabinetu medycyny estetycznej, jak to się ładnie nazywa. Choć szczerze powiedziawszy, słowo "medycyna" już na wstępie mnie zniechęca. Chętniej wybrałabym się na masaż :) Wymyślają sobie coraz to inne zabiegi, żeby wyglądać piękniej. Odnoszę dziwne wrażenie, że od tych zabiegów już się uzależniły, bo o ile rozumiem wyskoczyć tam od czasu do czasu, jak się dostrzeże jakiś defekt, to bieganie w każdym miesiącu, wydaje mi się lekką przesadą. Ostatnio wymyśliły sobie jakiś lifting wampirzy (brr) i tym mnie ostatecznie zniechęciły. Podziękuję i zostanę przy swoim zwyczajnym wyglądzie i przy moich lękach związanych z używaniem ostrych narzędzi do celów niezwiązanych bezpośrednio z ratowaniem życia lub zdrowia.

Dzisiaj zrobiło się chłodno, a nawet zimno. Ponoć w Alpach spadło mnóstwo śniegu. Ciekawe czy u nas w tym roku spadnie go choć trochę. Fajnie by było, chociaż ostatnio przechodząc przez parking zwróciłam uwagę na opony. I mam taki wniosek: ludzie są strasznie lekkomyślni. Większość nadal pomyka na letnich.

Czarny poniedziałek

Byłam dziś na zakupach w Biedronce. I wiecie co, zdziwiłam się, bo w sklepie była mniej niż połowa normalnej obsługi - w tym sami faceci plus jedna babka: kierowniczka. Najwyraźniej poparcie Czarnego protestu jest większe niż się spodziewano...

Moje konkluzje z dotychczasowych obserwacji są następujące:

1. nawet ACTA nie wkurzyła tak ludzi jak grzebanie w ustawie aborcyjnej,

2. sugerowanie, że Czarny protest ma coś wspólnego z satanizmem pokazuje niski poziom wysoko postawionego kleru. Nie spotkałam się z takimi tekstami na pogrzebach, że nie wspomnę o kolorystyce sutann księży...

3. Czarny protest to przede wszystkim poparcie dotychczasowych przepisów, więc demonizowanie ich (podczas, gdy kiedyś się chwaliło) jest co najmniej dziwne,

4. Polska jest krajem katolickim. Zdecydowana większość kobiet biorących udział w proteście, chodzi mniej lub bardziej systematycznie do kościoła. Krytykowanie ich za poglądy w sposób pogardliwy z pewnością nie podwyższy kościelnych statystyk frekwencji, tym bardziej, że to kobiety zwykle dbają o wychowanie religijne dzieci, więc jest to strzał w kolano także na przyszłość.

5. ciekawe kto na tym bardziej się przejedzie: rząd czy Kościół...

Nie mam poczucia humoru

... a zawsze myślałam, że mam. Kupiłam ostatnio film "Sierpień w hrabstwie Osage". Przeczytałam, że to komedia, więc nastawiłam się na lekki, śmieszny film. No cóż, w zasadzie nie rozbawił mnie. Moim zdaniem jest to raczej dramat, choć nie jestem krytykiem filmowym i nie podejmuję się profesjonalnego oceniania, ani klasyfikacji. Oczywiście można twierdzić, że choroba i problemy rodzinne są śmieszne, ale ja tego jakoś nie czuję. Co nie zmienia faktu, że film jest niezły, nawet całkiem niezły. Meryl Streep - jak zwykle fantastyczna, bez względu na to w jakim filmie i jaką rolę gra. Zresztą jaki sens jest oceniać aktorów - starych wyjadaczy, którymi obsadzono role. Wiadomo, że zagrają na miarę nagród. Tym bardziej w takim komplecie. A zatem, film polecam, ale jak dla mnie nie jest to komedia, albo po prostu nie mam poczucia humoru.

Ostatnio w ogóle mam okres jakiś bardziej melancholijny, czy sentymentalny. Lubię się włóczyć po lasach i górach. Odpręża mnie to. Może po prostu mam dość blokowisk i pozbywania się zieleni przez wspólnoty mieszkaniowe, spółdzielnie, zarządy zieleni czy kogoś tam na rzecz parkingów i komór na śmieci. Lubię też podziwiać panoramę z wież widokowych. Aż się zdziwiłam, że tyle ich mamy w niższych i wyższych górkach. Część z nich jest nowa, część postawiona jeszcze przed wojną czy wręcz wojnami światowymi. Są na przykład dwie stare, ale mające swój urok wieże widokowe w Górach Sowich - jedna murowana na szczycie Wielkiej Sowy, druga metalowa na szczycie Kalenicy. Z obu rozciąga się wspaniały widok na góry i równiny. Oczywiście wtedy, gdy gór nie spowijają chmury, co ma swój urok, ale nie widoczność.

Eko

Niby modne jest teraz bycie eko, ale nie oszukujmy się, granice bycia eko kończą się tam, gdzie zaczyna się wygoda, np. mając do wyboru ekologiczne mycie w małej miseczce naczyń i płukanie niewielką ilością wody, jednak wybieramy zmywarkę (i mniejsza o zużycie prądu). Podobnie z pralką, ubijaczką i mikserem, itd.

Moje dziecko nosi ze sobą do szkoły dezodorant w sprayu, gdy ma w-f, bo taki najbardziej lubi i tyle. Czepił się go jeden z kolegów o to, że niszczy warstwę ozonową, zatruwa środowisko i w ogóle jest niemodny, bo nie jest eko. Moje dziecko na szczęście nie bardzo się przejęło, ale z czasem stało się to dla niego wkurzające. Zasugerowałam więc żeby się przypatrzyło kolesiowi i przepytało go przy kumplach na okoliczność jego ekologii. No i dzieciak generalnie został wyśmiany za to, że innych męczy swoimi uwagami, a sam:
1. nosi skórzane buty, kurtkę, paski, a czasem też spodnie,
2. je mięcho (nasz oczywiście też, jak jak się smarkacz czepia, to mu to wytknął),
3. nie oszczędza wody, której brakuje na świecie, biorąc prysznic 2x dziennie i mając wielki basen na ogrodzie, w którym w dodatku dość często zmienia wodę,
4. nie oszczędza prądu - mając mnóstwo urządzeń w domu włączonych non stop, jak choćby komputery, ogrzewanie, klimatyzację, oświetlenie ogrodu, itd.
5. jest podwożony do szkoły samochodem, bo nie chce mu się przejść albo przyjechać na rowerze, mimo że ma blisko,
6. nie wie, że dzisiejsze dezodoranty w sprayu nie niszczą dziury ozonowej jak te sprzed 20 lat.

Itd. Skończyło się na tym, że dzieciak poskarżył się wychowawczyni, że moje dziecię mu dokucza przy klasie. Wyjaśniłam sytuację i spotkałam się z dużym zrozumieniem :)

A moje eko - dziecko zostało ostatnio ubezpieczone dodatkowo jako rowerzysta, bo jego kolega obdrapał samochód i mieli niezły problem z pokryciem szkody. Fakt, że jeździ w znacznej części po drodze rowerowej, na której jest - mam nadzieję - bezpieczny, ale jednak od czasu do czasu trzeba wjechać na tradycyjną drogę, choćby przy szkole. A tam, mimo że są progi zwalniające, to jednak samochody jeżdżą dość nieostrożnie, zwłaszcza zygzakując chcąc te progi jakoś ominąć (co za bzdura). Więc niech lepiej ma. Jakoś mam wrażenie, że póki człowiek jest ubezpieczony to nic się nie dzieje... Tak jakoś bywa...

Matura z matmy

Dziś matura z matmy, czyli postrach wszystkich humanistów, dla których obce są matematyczne formuły i dla których 2+2 nie zawsze równa się 4 :) Mam nadzieję, że na dziś wszyscy maturzyści przestawili się na bardziej ścisłe myślenie i wierzę, że dali radę napisać to, co przygotowali w arkuszach. Ja należę do farciarzy, którzy matmy na maturze nie mieli :) Na całe szczęście. Co nie znaczy, że sobie nie radzę z tym przedmiotem, ale zawsze wolałam poświęcać czas na naukę tego co mnie interesuje, a nie tego co nakazują. Co prawda w dzisiejszych "technicznych" czasach moje podejście nie jest już takie dobre i może jednak dla własnego dobra lepiej wytężyć komórki i zmienić zainteresowania na ścisłe. Ostatecznie pracuje się dla pieniędzy i zarabia się na przyjemności, a sama praca niekoniecznie tą przyjemnością musi być. Są i idealiści, którzy uważają, że praca powinna dawać satysfakcję, być przyjemnością, ale nie oszukujmy się: czy warto dla przyjemności pracować za grosze i frustrować się, że na nic nie starcza? I czy to rzeczywiście taka przyjemność? A zawody techniczne też mogą być ciekawe, tym bardziej, że wiele rzeczy wykonują teraz komputery, nawet przygotowując prototypy wiele zmiennych przeliczą automatycznie. Zresztą, jeśli już do kogoś nie dociera matematyka i fizyka, istnieje jeszcze biologia i chemia... A historię można sobie pozostawić do poczytania w wolnym czasie, wśród zainteresowań. Choćby na świeżym powietrzu, bo robi nam się właśnie piękna pogoda :)

A ja szykuję się powoli na kolejne szkolenie, niehumanistyczne, wręcz techniczne. Cóż zrobić, trzeba przez nie przebrnąć i tyle. Przy okazji pochodzę trochę po stolicy, może uda mi się skoczyć do Centrum Kopernika. A co, to atrakcja nie tylko dla dzieci i młodzieży :)

PLN

Wiele osób nie pamięta już denominacji z 1995 r., albo nie może pamiętać, bo urodzili się później. Obecnie najtrwalszym jej śladem jest nieszczęsne PLN. W założeniu oznaczenia PLN i PLZ miały pomagać w oznaczaniu ceny w okresie przejściowym, choć w zasadzie nie musiała być nimi oznaczona, bo różnica czterech zer wyraźnie pokazywała czy chodzi o starą czy nową cenę. Tymczasem oznaczenie okazało się bardzo trwałe wypierając - nawet z umów, regulaminów i aktów prawnych - nazwę "złoty" czy jej skrót "zł." Biorąc pod uwagę, że złoty jest od kilku stuleci walutą w Polsce, PLN jakoś autorkę irytuje.

Po świętach

Święta minęły nam bardzo miło i przyjemnie w gronie rodziny, bo piękna pogoda spowodowała, że zamiast dzwonić do siebie z życzeniami wszyscy - jakbyśmy się umówili - zjechaliśmy do jednej z cioć. Na szczęście ciocia nie przeraziła się napływem takiej ilości gości, tylko ucieszyła się bardzo, bo taka okazja do zobaczenia wszystkich to niestety ostatnimi czasy zdarza się tylko z okazji ślubów i pogrzebów. Posiedzieliśmy, pośmialiśmy się, pospacerowaliśmy. Spotkaliśmy się z rodziną, która w ostatniej dziesięciolatce wyemigrowała - częściowo na Wyspy, a częściowo do Niemiec. Wyspiarze narzekają na pogodę tam panującą od roku: ciągłe wichury i deszcze, a ci, którzy wyjechali za zachodnią granicę - na emigrantów, którzy budzą coraz większe przerażenie. Ponoć nawet na przedmieściach nie jest już tak bezpiecznie jak kiedyś. Nie można zostawić otwartego mieszkania, ani nawet prania na ogrodzie, jeśli się go nie chce pozbyć. Wszyscy cieszą się, że w razie czego mają gdzie wracać do Polski, bo choć teraz źle nie jest i co tu ukrywać - lepiej im tam niż tu było - to nie wiadomo co będzie za 10 czy 20 lat. Namawiali nas na wyjazd, ale jak sobie obliczyliśmy zarobki minus koszty utrzymania, to wyszło nam, że się nie opłaca i ta trawa za płotem jednak nie jest tak zielona, jakby się mogło wydawać. Co oczywiście nie zmienia faktu, że u nas bardzo zielona też nie jest. Zarobki mogłyby być wyższe, a opłaty niższe. Co do bezpieczeństwa, to też nikt domu otwartego nie zostawia, jeśli się nie chce pozbyć jego zawartości, a kradzież rzeczy z suszarki zostawionej na ogrodzie również i u nas się zdarza i to nie wina emigrantów. Co jakiś czas dzwonią do drzwi zakapturzeni panowie, albo tak ustawieni, żeby wideodomofon nie pokazał ich twarzy, czy wręcz zabrudzający kamerę, że niby coś się popsuło, żeby im otworzyć, bo liczniki, bo listy, bo zapomnieli klucza, bo ktoś tam inny nie może im otworzyć. I zawsze trafią na takich, co im otworzą, a później pojawiają się ogłoszenia, że coś tam poginęło i proszę nie otwierać. I to też nie emigranci.

A wracając do tematu, święta minęły bardzo przyjemnie. Zostało nam po nich mnóstwo wałówki. Część zamroziłam, bo szkoda mi było wyrzucać, a część jemy na bieżąco. Po ostatnich świętach odkryłam, że z pieczeni do pieczywa można zrobić świetnego kebaba, kiedy się ją pokroi na drobne kawałeczki (takie "piórka") i podsmaży na patelni z ziołami. Więc jutro będzie domowej roboty kebab :) Z wieprzowiny, bo w tym roku piekłam szynkę.

Krzaczki

Wczoraj kupiłam kilka krzaczków i drzewek, a dziś rano trawnik był biały od szronu :( Oby im nie zaszkodziło to ochłodzenie, tym bardziej, że jeszcze ich nie wkopałam. Trzeba szybko zjeść obiad i wziąć się za pierwsze w tym roku prace ogrodnicze.

No to pa.

Jak miło

Jak miło :) Dziś od rana jestem zasypywana życzeniami, kwiatami i prezentami :) Nieważne jakie jest pochodzenie Dnia Kobiet, dobrze że jest. Zwłaszcza, że za oknem ponuro i pochmurno, i pogoda nie poprawia samopoczucia na początku marca.

Moi osobiści mężczyźni i ci w pracy stanęli na wysokości zadania :)

Trzeba się odwdzięczyć pysznym obiadkiem i deserkiem :)

Wszystkiego najlepszego Kobiety i Dziewczyny :)

1 marca

Poprzedni wpis z 1 lutego, a dziś już 1 marca. Chyba mam szczęście do jedynek... Dobrze, że już nie chodzę do szkoły :) Dziś pogoda zupełnie inna niż miesiąc temu, bo śnieży i temperatura blisko zera. Jest ślisko, mokro i nieprzyjemnie. I niestety też niebezpiecznie. We Wrocławiu zderzyły się tramwaje. Uważajcie na siebie.

Bardzo lubię marzec, bo jest to u nas czas imprezowania, choć i większych wydatków, ale co tam ;) Na coś trzeba kasę wydać :) Mamy w tym czasie w rodzinie 3 urodziny i 1 imieniny (choć kiedy byłam mała było 5 urodzin i 4 imieniny, w tym jedne najhuczniejsze - seniorki rodu :) ), poza tym będzie Dzień Kobiet, Dzień Mężczyzn, Dzień Teściowej (a kiedy jest teścia?), pierwszy dzień wiosny :) W tym roku do tego dochodzą jeszcze Święta Wielkanocne z pewną "anomalią", bo w tym roku w święta przestawiamy zegarki!!!

A dziś Święto Żołnierzy Wyklętych. Cześć ich pamięci!

Wkrótce zacznie się robić ciepło i pewnie znów ruszą marsze, protesty i strajki. Tym bardziej, że skądś te pieniądze na nowe projekty rządu trzeba wziąć: albo z podnoszenia podatków, albo z cięć. Całe szczęście, że nie mieszkam w Warszawie. U nas co najwyżej protestuje KOD, ale nie mamy problemów z rolnikami ani górnikami. Konia z rzędem temu, kto zrestrukturyzuje kopalnie tak, żebyśmy nie musieli do nich dopłacać. Osobiście uważam, że wyjściem byłaby prywatyzacja pracownicza. Górnicy dostaliby akcje i niech się rządzą. Niech sprzedają co wyprodukują i kontrolują wydatki. Hasła w stylu: kopalnie przynoszą straty, trzeba dostosować wynagrodzenia i przywileje do warunków rynkowych, poprawa wydajności produkcji, jakoś do nich nie przemawiają, więc może powinni sami pogłówkować. Może zlikwidowaliby patologię spółek zarządzających i czternastek. W normalnej firmie nikt nawet o trzynastce nie słyszał, a co dopiero o czternastce...

Ale to, że zrobi się ciepło ma też swoje zalety. W końcu będzie można ubrać coś lżejszego :) Będzie można wybrać się na rower czy rolki, wystawić stoliki na taras i zjeść śniadanko na świeżym powietrzu, albo nawet popracować tam trochę z laptopem :)

Jak ten czas ucieka i 500+

Jak ten czas ucieka. Człowiek wstaje, popracuje, pogada trochę, pojeździ samochodem albo autobusem, zje coś i idzie spać. Żyje od szczęścia do nieszczęścia czyli od wypłaty do oczekiwania na nią ;) A tymczasem mijają miesiące i lata na takim smętnym powtarzaniu czynności. Wyrwać się z tego nie da, bo za coś trzeba żyć. Ech, lepiej o tym nie myśleć. 

Ostatnio rozmawialiśmy ze znajomymi o programie 500+ w kontekście jedynaków. No super, wymyślili sobie, żeby rodzice jedynaków zrzucali się na inne dzieci, a o ich dzieci to już państwo nie zadba. No bo co to za limit 800 zł na osobę? W dodatku bez odniesienia do sytuacji rodziny. A przecież w innej sytuacji jest rodzina z jedynakiem, która dostała mieszkanie za darmo, bo np je odziedziczyła albo mieszka z "dziadkami", a w innej taka, która musiała się zadłużyć, żeby mieszkać razem. W pierwszym przypadku może to być rzeczywiście 800 zł na osobę na wydatki żywieniowo-odzieżowo-inne, a w drugim te 800 zł na osobę to może być "zrzutka" na ratę za mieszkanie. Bo powiedzmy, że taka rodzina zarabia np. 5 tysięcy, a rodzina mieszkająca z rodzicami 2.400 zł. (która powie wow na dochody tej, która ma 5 tys.). Tyle, że lepiej zarabiająca rodzina może płacić np. 3.000 zł za mieszkanie (razem z wszystkimi opłatami), więc "na życie" na osobę zostaje jej de facto mniej, a pomocy od państwa nie dostanie, mimo że jest w gorszej sytuacji. Ot, taka sprawiedliwość.